-
1 osoba
osoba fizyczna JUR natürliche Person f;osoba prawna JUR juristische Person f;osoba towarzysząca Begleitung f;we własnej osobie (höchst)persönlich, in eigener Person;osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony Unbefugten Zutritt verboten -
2 os|oba
f 1. (człowiek) person- osoba/osoby w średnim wieku a middle-aged person/middle-aged people- osoby dorosłe adults- odzież dla osób tęższych outsized clothing- stół na dwanaście osób a table seating twelve (people)- osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony authorized entry only- przybył mistrz we własnej osobie the master himself arrived- on jest dość nieśmiałą osobą he is rather shy- malarz i poeta w jednej osobie a painter and poet rolled into one2. Jęz. person- czasownik w trzeciej osobie liczby pojedynczej a verb in the third person singular- pisać coś w pierwszej osobie to write sth in a. put sth into the first person3. Literat. (bohater) character, personage 4. książk. person- zainteresowanie prasy osobą księżnej/osobami profesora i jego małżonki the interest of the press in the princess/the professor and his spouse- znalazł sojusznika w osobie generała Rossa he found an ally in (the person of) General Ross- moja/jej osoba jako przedmiot plotek I/she as an object of gossip- mianowano nowego ministra w osobie Jana Kota the new minister is Jan Kot□ osoba duchowna clergyman- osoba fizyczna Prawo natural person- osoba postronna outsider- osoba prawna Prawo legal person; (jednostka zbiorowa) (w prawie rzymskim) body corporate, corporation; (w prawodawstwie anglosaskim) corporation (aggregate)- osoba prywatna Prawo private person a. individual- osoba towarzysząca accompanying person, escort- osoba trzecia third party- osoba urzędowa Admin., Prawo official, civil servantThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > os|oba
-
3 towarzyszący
adjtowarzyszący komuś/czemuś — accompanying sb/sth
* * *a.accompanying, concurrent; osoba towarzysząca escort; imprezy towarzyszące accompanying events.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > towarzyszący
-
4 escort
1. ['ɛskɔːt] n 2. [ɪs'kɔːt] vttowarzyszyć +dat; ( MIL, POLICE) eskortować (odeskortować perf)* * *1. ['esko:t] noun(person(s), ship(s) etc accompanying for protection, guidance, courtesy etc: He offered to be my escort round the city; The transport supplies were under military/police escort.) osoba towarzysząca, eskorta2. [i'sko:t] verb(to accompany or attend as escort: He offered to escort her to the dance; Four police motorcyclists escorted the president's car along the route.) towarzyszyć, eskortować -
5 towarzysząc|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > towarzysząc|y
-
6 towarzyszyć
глаг.• аккомпанировать• подпевать• провожать• сопровождать• сопровождаться• сопутствовать• эскортировать* * *towarzysz|yćнесов. komu-czemu сопровождать кого-что; сопутствовать кому-чему;osoba \towarzyszyćаса сопровождающее лицо; okoliczności \towarzyszyćjące сопутствующие обстоятельства
* * *несов. komu-czemuсопровожда́ть кого-что; сопу́тствовать кому-чемуosoba towarzysząca — сопровожда́ющее лицо́
okoliczności towarzyszjące — сопу́тствующие обстоя́тельства
-
7 towarzysz
m (G pl towarzyszy a. towarzyszów) 1. (kompan) companion, comrade- towarzysz niedoli a companion in misery- towarzysz podróży a travelling companion- towarzysz szkolny/zabaw dziecięcych a schoolmate/playmate2. książk., przen. companion przen. 3. Polit. (tytuł) comrade- □ towarzysz broni zw. pl Wojsk. comrade a. brother in arms■ towarzysz życia life companion* * *-a; -e; gen pl; -y; mcompanion, ( w partii komunistycznej) comrade* * *mp1. (= osoba towarzysząca) companion; towarzysz broni companion l. brother in arms; towarzysz niedoli companion of distress; towarzysz podróży traveling companion; towarzysz życia life companion.2. (= członek partii lewicowej, gł. komunistycznej lub socjalistycznej) comrade; towarzysz Kowalski comrade Kowalski.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > towarzysz
-
8 towarzysz|ka
f 1. (osoba towarzysząca) companion- towarzyszka niedoli a companion in misery- towarzyszka podróży a travel companion- towarzyszka dziecięcych zabaw a childhood playmate2. Polit. (tytuł) comrade- towarzyszka Nowakowska comrade Nowakowska■ towarzyszka życia life companionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > towarzysz|ka
-
9 Begleiter
Be'gleiter m ( Be'gleiterin f) osoba towarzysząca, towarzysz(ka); ( als Bewacher) konwojent(ka); MUS akompaniator(ka) -
10 Begleiterin
Be'gleiter m ( Be'gleiterin f) osoba towarzysząca, towarzysz(ka); ( als Bewacher) konwojent(ka); MUS akompaniator(ka) -
11 towarzysz
1) ( osoba towarzysząca)\towarzysz podróży Reisegesellschaft f\towarzysz zabaw Spielkamerad(in) m(f) -
12 towarzyszący
towarzyszący [tɔvaʒɨʃɔnʦ̑ɨ] adj\towarzyszący komuś in jds Begleitung\towarzyszący czemuś begleitend zu etwimprezy towarzyszące begleitende Veranstaltungen fPl -
13 towarzyszący
towarzyszący okoliczności begleitend;osoba f towarzysząca Begleitung f, Begleitperson f -
14 Begleiter
-
15 Begleitperson
-
16 Begleitung
in \Begleitung eines Freundes w towarzystwie przyjacielaohne \Begleitung bez osoby towarzyszącej
См. также в других словарях:
osoba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. osobabie; lm D. osób {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka ludzka; człowiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młoda osoba. Dorosła osoba. Osoba duchowna. Osoby w podeszłym wieku. Obca,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pilot — m IV, DB. a, Ms. pilotocie; lm M. pilotoci, DB. ów 1. «osoba odpowiednio wyszkolona, mająca uprawnienia do kierowania statkiem powietrznym; lotnik» Pilot szybowcowy, myśliwski. Pilot śmigłowca, bombowca, odrzutowca. Piloci balonów, sterowców.… … Słownik języka polskiego
asysta — ż IV, CMs. asystayście; lm D. asystayst 1. «grupa ludzi lub osoba towarzysząca komuś; orszak, poczet, straż, eskorta, towarzystwo» Przybył z liczną asystą. 2. «towarzyszenie komuś, obecność przy kimś; asystowanie» Przywyknąć do czyjejś asysty. ‹z … Słownik języka polskiego
przyzwoitka — ż III, CMs. przyzwoitkatce; lm D. przyzwoitkatek daw. dziś żart. «starsza osoba towarzysząca młodej kobiecie dla przyzwoitości» … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
przyzwoitka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przyzwoitkatce; lm D. przyzwoitkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żartobliwie o kimś towarzyszącym parze zakochanych; przeszkadzającym im, zbędnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bawić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
towarzysz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba towarzysząca komuś, spędzająca z kimś czas; kolega, kompan : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bliski, nieodłączny, przygodny, serdeczny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pilot — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mos I, Mc. pilotocie; lm M. pilotoci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba kierująca statkiem powietrznym; lotnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pilot samolotu pasażerskiego, myśliwca, śmigłowca.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stróż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba mająca nadzór nad kimś, nad czymś, strzegąca kogoś, czegoś; dozorca, strażnik, wartownik, gospodarz domu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… … Słownik języka polskiego
satelita — m odm. jak ż IV, CMs. satelitaicie; lm M. satelitaty, D. satelitatów 1. «ciało niebieskie mniejsze krążące wokół większego; księżyc» Satelity Jowisza. ∆ Sztuczny satelita «urządzenie o specjalnej konstrukcji wystrzelone w przestrzeń… … Słownik języka polskiego